Sepi

Sepi...

Mung suara angin sing krungu

Kritikkrithik... udane wis mandeg

Langite petheng, rembulane ora kaon

Lintang padha ndelikan,

Sepi...

Jangkrik, nganti ora muni

Urip pancen ana kalane seneng, ana kalane susah

Yen urip dhewe rasane nelangsa

Urip ora duwe gairah

Sepi...

Sepi...

Sepi...